SEYTAN VE INSAN

Eski zamanlarda arabistanda bir yolcu (Müslüman) tek başına çölde seyehat ediyormuş.Şeytan bu adamı kandırmak için insan kılığına girer ve adamın karşısına çıkar.
Şeytan
-Meraba arkadaş görüyorum ki tek başına yolculuk ediyosun istersen sana yolculuğun boyunca arkadaşlık ederim.Benimde yolum senin gittiğin yeredir der
Adam çok sevinir
-Tabi der hemen kabul eder.İnsan kılığındaki Şeytanın arkadşlığını derken öğlen olur.İkindi olur Akşam olur sonunda gece olur.Şeytan ben senle arkadailık etmek istemiyorum der.
Adam
-Ne oldu bir kusurum mu oldu ki ben sana ne yaptımda arkadaşlık etmezsin bana der.
Şeytan cevap verir
-Daha ne olacak ki ben sabahtan beri takip ediyorum sen hiçbir vakitte namaz kılmadın
Oysaki ben insan kılığında şeytanım seni kandırmak için senle arkadaşlık ediyodum.Baktım ki kandırmama gerek yok.Ben ALLAH’a bir kere secde etmedim isyan ettim ALLAH beni sonsuza dek lanetledi.Sen ise beş vaktin hiç birinde ALLAH’a secde etmedin yani günde beş kere ALLAH’a secde etmeyerek karşı geliyosun.
Ben senin yanında birkez daha lanetlenirim diye ALLAH’tan korkarım senden arkadaşlık etmekten vazgeçiyorum.Senin durumun benden de kötü.